TEK BAŞIMA
Çoktan girdim gecenin koynuna
Ve sen artık ne kadar ararsan ara
Bu, etrafımı saran sessizlik
Kavuşturur mu seni bana
Çok mu uzaklaştım yoksa senden?
Ne olur söyle
Ne işim var benim burada?
Karanlıkta parlayan gözlerin
Tek sebebidir yazdığım şiirlerin
Ve duyduklarım
Kendi çığlıklarım değiller artık
Kurtuldum sesimden
Ne anlamsız bir kavram bu zaman
Ağzına kadar durgun
Ve bedenim ateş
Tıpkı ellerin gibi...
Çırılçıplak ayazda kaldım
İçimi titreten rüzgar, sen misin?
Şimdiye kadar hep acıttın beni
Ama artık umursamıyorum sevdiğim
Yeni şeyler öğrendim
Yeni şeyler denedim hayatta
Ve sevgi saçtım ortalığa
-ama toplayan olmadı.
Yine tek başımayım...
Brky
24.12.2002
2 yorum:
ÖPÜYORSAM AYRILIĞI GÖZÜNDEN,
SÖKÜYORSAM YÜREĞİMİ GÖĞSÜMDEN,
GEÇİYORSAM BİR ÇİÇEĞİN ÖZÜNDEN,
SANA OLAN SEVDAMDANDIR BİLESİN...
DİYOR ŞAİR AŞKINI ANLATIRKEN...İNSANA TEK BAŞINA KALDIĞI HİSSİNİ VERDİREN,FİZİKİ ANLAMDA YALNIZ KALMAK DEĞİL,AŞKTIR BENCE...AMA AŞIK HEP HOŞLANIR AŞKININ VARLIĞINDA BİLE YALNIZ KALMAKTAN DİVAN EDEBİYATINDAKİ GİBİ...YANINDAYKEN BİLE ÖZLEM DE BUNDAN KAYNAKLANAGELMEKTEDİR SANIYORUM.NİCE MUTLU AŞKLARA VE YALNIZLIKLARA BRKY.YÜREĞİNE SAĞLIK...
bu koca kalabalıklarda hep yalnızız, hep bi başımayız. hayat hep öğretiyor, zaman hep acıtıyor... ne saçtığın sevgileri toplayan, anlayan var ne de hüzünlerini anlayıp paylaşan... hep bi başına, hep yalnız.. hep yek hep tek başımıza....
Yorum Gönder