5 Ocak 2007

BELKİ


Gidiyoruz diye belki, belki seviyoruz diye..
Kalbimizde ne varsa şiirlere emanet ettik..
Özleriz diye belki ya da unutuluruz korkusuyla
yaşadık aylarca, yıllarca...
Şimdiye kadar sahip olduğum ne varsa senden çok değil,
ne kaybettiklerim ne kazanamadıklarımsa umurumda değil..
Gözlerin aklıma gelsin, rüyalarıma gir yeter..
ve belki olursa, benden sonraki hayatın
benimle olduğundan daha güzel olsun,
senin varlığın buna değer...
düşündükçe büyür kalbim ve içimdeki okyanus çıldırır,
bir masum martı gelir marinaya...
belki o zaman gökyüzünün mavisini
ve yüzüme çarpan meltemi farkedip
sana dönerim
ya da
içimi o masum martıya dökerim...
seni özlerim, evet, herşeyini özlerim...
bu kafa bu gövdede durduğu sürece ben...
hayatta en çok şunu isterim demem,
ben yaşamak isterim, seninle, yaşamak...



Brky
Şubat 2006

3 yorum:

Adsız dedi ki...

...
SENİ SEVMEK YAŞAMANIN AŞILMAZ BÜYÜKLÜĞÜ
SENİ SEVMEK KAN DOLU YÜZYILLARI KORKUTAN
VE SIĞINIP ILIK KIYI KENTLERİNE BİRAZ AKŞAM
SENİ SEVMEK ÇOCUKLARIN DÜŞLERİNDE GÖRDÜĞÜ...
ŞİİRİNİ GÖRÜNCE BEN DE KALBİMDE NE VARSA ŞİİRE EMANET EDİP AFŞAR TİMUÇİNDEN BİR DÖRTLÜKLE KATILMAK İSTEDİM SANA...İÇİNDEKİ SEVGİYLE,ACIYLA,İNANÇLA ÖFKEYLE PİŞEN ŞİİRİN HEP YAŞASIN...TŞK BERKAYCIĞIM...

Adsız dedi ki...

:) ben ne desem bilmiyorum, bilemiyorum belki de... Hayat... ne gitmek isterim ne de kalmak... ne onu isterim ne de onsuz yaşamak... kimbilir belki birgün belki.. ama belkilerle de yaşamak istemem... "martıların hiç ayrılmadığı marinam ol" derdim, demezdim... sadece acı... çok fazla acı...

Su İhbarnamesi dedi ki...

ben yaşamak isterim, seninle, yaşamak...Üstad Bu kısım bir harika... Bizi Hayata döndürdüğünden dolayı sana teşekkür ederim :))